Ikona
Ikona se izrađuje sa puno poštovanja prema njoj i svetim likovima koji se oslikavaju. Ona mora biti jasna i konkretna,sa ispoštovanim najvišim umetničkim standardima.
Ona je knjiga koja nije napisana slovom već jezikom linija i boja. Usklađivanjem ovog jezika sa jezikom predanja smatra se simbolika uslovljena kompozicijom i kontekstom. Jezikom linija i boja ikona otkriva, dogmatsko, moralno i liturgijsko učenje crkve.
Ikona izražava jedinstvenu, jednom i zauvek ustanovljenu istinu koja ne podleže izmenama.
Ona je Sveta, kao i Svete tajne i Sveto Pismo. Na ikonama crkva predstavlja: Gospoda Isusa Hrista, Presveta Bogorodica, Anđele i Svetitelje.
Slavske ikone
Slava je dan praznovanja onog Svetog na čiji se praznik krstio predak neke porodice, uzeo ime tog Svetog, taj dan sam proslavlja i ostavlja to u nasleđe potomstvu. Za prikaz Svetog na slavskoj ikoni bolje je iskazati sličnost u frontalnoj pozi koja se naručito pokazivala u pogledu koji je usmeren na gledaoca ikone. Pri molitvi je dobro da nam je pogled Svetog kome se molimo posvećen, a radi uspostavljanja prisnijeg odnosa (oči su ogledalo duše) Sveti kome se molimo upućuje nas na Isusa Hrista. Gospod naš gleda nas sa ikonostasa, a prema njemu upućuju svoje poglede svi koji su tu izobraženi zajedno sa nama u molitvi.
U intimnoj kućnoj atmosferi, ovu ulogu preuzima Sveti koga slavimo, odnosno posredno njegova ikona. Poštovanjem ikona, mi predstavljamo one koji su na njima i oživljavamo uspomene na njih. Ikona je kao knjiga… koja nam pomaže da se setimo dela Božijih i Svetitelja njegovih.
